over mij

Op een van mijn favoriete foto’s van vroeger kijk ik samen met mijn zus tv terwijl om ons heen een volle verbouwing in gang is. De hele woonkamer staat op zijn kop, er staat een grote zaagmachine en wij zitten ondertussen onverstoorbaar voor de buis. Stilte voor de storm... want met iedere verhuizing (de teller staat inmiddels op 10) wilde ik zelf ook zo snel mogelijk mijn nieuwe plek weer als thuis laten voelen. Een stabiele basis als rustpunt in alle verandering. Ik schoof net zo lang met de meubels tot het goed voelde. 

Mijn eerste studentenkamer in Den Bosch was eigenlijk niet meer dan een grote kast. Om er toch een gezellige leefruimte van te maken en daarmee de verandering van op kamer gaan hoofd te bieden, besloot ik zelf een kast te ontwerpen. Gezegend met een handige oom, werd de kast werkelijkheid en pronkte deze (ongeschilderd, dat dan nog wel..) in mijn studentenkamer. 

Met iedere nieuwe kamer verhuisde de kast steeds weer mee. Doordat de kast uit losse onderdelen bestond, kon ik er steeds weer een nieuwe opstelling mee maken. Een kajuitbed, een scheidingswand of als dressoir. De mogelijkheden waren eindeloos. Het gebruik paste zich aan aan mijn behoeftes van dat moment. En zodra de kast in de kamer stond voelde het weer als thuis. Al was de kast wel een crime om te verhuizen, mijn oom gaat graag voor het grove geschut! Om te voorkomen dat ik me met iedere verhuizing een breuk sjouwde (op die kast na dus..), hanteerde ik altijd een strenge selectie bij het inpakken. Overbodige spullen gingen naar de kringloop en zo verhuisde ik met alleen maar dingen van waarde, in gebruik of emotioneel.

Door de vele verhuizingen leerde ik hoe waardevol een interieur is. Hoe je met minimale middelen zo’n groot mogelijke impact om je eigen omgeving kunt hebben. En je van een nieuw huis een thuis kunt maken. Hoe je vanuit een een goede basis je interieur steeds aan kunt laten sluiten bij je veranderende behoeftes. 

De keukentafel is voor mij de kern van het huis. Ik hou van uitgebreid koken en lang natafelen. Zonder mijn goede vriend Tony (Chocolonely) kom ik de avond niet door, maar niets doet me zo ontspannen als een inspannende fietsvakantie. Ik hou niet van stilzitten en kan praten en breien tegelijkertijd en doe beiden dan ook graag!